Mişar Tatarları ayrı etnik grup olarak 14.yüzyılın sonu-15.yüzyılın başında oluştu. Günümüzde onların çoğu Rusya’nın iki en büyük nehri olan Volga ve Oka’nın birleştiği Nizhniy Novgorod bölgesinde yaşamaktadırlar.

Bu etnik grubun oluşmasına dair iki varsayım var: birincisine göre grubun kökeni Meşeryak isimli eski türkleşmiş Fin-Ugor kabilesine, ikincisine göre ise Altın Ordu’ya uzanır.

Mişarların konuşma dilinin temelinde milli edebi dilin oluşmasında önemli rol oynamış Tatar dilinin batı lehçesi yatıyor. Günümüze kadar gelen Tatar grupları arasında Sergaç (yani Nizhniy Novgorod’lu) Mişarları önemli yer tutar.

Mişarların milli kıyafetleri sadece bölgede yaşayan diğer halklardan değil, Tatarların diğer etnik gruplarınkinden bile farklı. O Mişar tarihinin incelenmesi için önemli malzeme tanıyor. XIX. yüzyılın ortasına kadar giyim dikilmesi için ana kumaş el yapımı çuha ve koyu renk keten beziydi. Fabrika kumaşları sadece çeşitli süslemeler için kullanılırdı. Daha sonra Mişarlar kumaşları maddi durumlarına göre seçiyorlardı. Kış giysileri için koyun derisi, tilki ve su samuru kürkü kullanılırdı.

En eski halk sanatının türü masallardı. En sevilen karakterleri ise Mutluluk Kuşu Koygorış ve Beyaz At Akbuzat kahramanların yardımcısıydı. Masallarda en çok rastlanan hayvanlar arasında Orta Volga bölgesinde yaşayan kurt, tilki, ayı, tavşandır.

Mişar edebiyatında efsaneler, ata sözleri ve şiirsel şarkılar önemli yer tutar.

Ayrıca aşk ve tören şiirleri de önemli rol oynar. Mesela, Nevruz bayramı kutlamalarında söylenen Cimçiçek (‘cim’-meyva suyu) isimli şarkı bereket ve bolluk sembolize etmektedir.

Mişarların folklor şarkılarının bir grubunu gelinlerin baba evine veda ederek söyledikleri şarkılar oluşturur. Mişarların düğün şarkıları Çuvaşların düğün şarkılarına çok benzer.