(Mar.1:1-8; Luk.3:1-18; Yu.1:19-28)
1-2O günlerde Vaftizci Yahya ortaya çıktı. Yahudiye çölünde şu çağrıda bulunuyordu: «Tövbe edin! Göklerin Egemenliği yaklaşmıştır.» 3Nitekim Yeşaya peygamber aracılığıyla sözü edilen kişi Yahya'dır. Yeşaya şöyle demişti:
«Çölde yükselen ses,
`Rab'bin yolunu hazırlayın,
geçeceği patikaları düzleyin' diyor.»
4Yahya'nın deve tüyünden
giysisi, belinde deriden kuşağı vardı. Tek yediği, çekirge ve yaban balıydı.
5-6Kudüs'ün, bütün Yahudiye'nin ve tüm
Şeria nehri yöresinin halkı ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından
Şeria nehrinde vaftiz ediliyordu.
7Ne var ki, Ferisilerle
Sadukilerden birçok kişinin vaftiz olmak için kendisine geldiğini gören Yahya onlara
şöyle seslendi: «Ey engerekler soyu! Gelecek olan gazaptan kaçmanız için sizi kim
uyardı? 8Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin. 9Kendi kendinize, `Biz İbrahim'in
soyundanız' diye düşünmeyin. Ben size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu
taşlardan çocuk yaratacak güçtedir. 10Balta
şimdiden ağaçların köküne dayanmıştır. İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip
ateşe atılacak. 11Gerçi ben sizi tövbe için suyla vaftiz
ediyorum, ama benden sonra gelen benden daha güçlüdür. Ben O'nun çarıklarını
çıkarmaya bile layık değilim. O sizi Kutsal Ruh'la ve ateşle vaftiz edecek. 12Yabası elindedir. Harman yerini temizleyecek, buğdayını
toplayıp ambara yığacak, samanı sönmeyen ateşte yakacaktır.»
13Bu sırada İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere
Celile'den Şeria nehrine, Yahya'nın yanına geldi. 14Ne var
ki Yahya, «Benim senin tarafından vaftiz edilmem gerekirken sen mi bana geliyorsun?»
diyerek O'na engel olmak istedi.
15İsa ona şu karşılığı verdi: «Şimdilik buna razı
ol! Çünkü doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz gerekir.» O zaman Yahya
O'nun dediğine razı oldu.
16İsa vaftiz olur olmaz sudan çıktı. O anda gökler
açıldı ve İsa, Tanrı'nın Ruhunun güvercin gibi inip üzerine konduğunu gördü. 17Göklerden gelen bir ses de şöyle
dedi: «Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum.»