Din sadece bireysel değil aynı zamanda kitleseldir.Ve İslamın dünyasal bir hakimiyet vaadi olduğu da açıktır.Bu vaat Darüsselam/Evrensel Barış yurdudır.Allahtan başkasından korkulmadığı,ruhbanların,devlet adamlarının değil yalnız Allahın otorite kabul edildiği,inanca yönelik baskının son bulduğu dünyadır.Kısacası Cennettir.Uhrevi Cennete ulaşmak için Dünyevi Cenneti kurmamız gerek.Bunun içinde Tevhidi/Birliği hakim kılmamız,barış,dalet ve özgürlük ateşini Dünyanın her yerinde yakmamız gerek.İsa da Gökleri Krallığı demiyor muydu?

Papaz Ernesto Cardenal'in ifadesiyle:Gökyüzü Krallğı Yeryüzüne insin!

Naziler komünistleri götürdüklerinde sustum. Çünkü ben komünist değildim... Sendikacıları götürdüklerinde sustum. Ben sendikacı değildim... Sosyalistleri içeri aldıklarında sustum. Ben sosyalist değildim... Yahudileri tutukladıklarında sustum. ...Çünkü ben yahudi değildim... Sonra benim için geldiler. Ve artık ses çıkaracak kimse kalmamıştı." - Martin Niemöller.

Tüm dinlerde dünyayı yönetmek isteği vardır. Öyle olmasa bukadar din savaşı çıkarmıydı. Hristiyan misyonerler gronlanddan avustralyaya adım adım isayı satıp karşılığında topraklara ve insanların hayatlarına el koyarmıydı. İslam diğer dinlere göre daha az misyoner. aksi olsa osmanlı girdiği her yerde insanları islamlaştırırdı. yanılıyormuyum?

Yaşamak Düğünse Ben Orda Gelinim :)

Alıntı Burak Kaya Demişki :
Din sadece bireysel değil aynı zamanda kitleseldir Ve İslamın dünyasal bir hakimiyet vaadi olduğu da açıktır Bu vaat Darüsselam Evrensel Barış yurdudır Allahtan başkasından korkulmadığıruhbanlarındevlet adamlarının değil yalnız Allahın otorite kabul edildiğiinanca yönelik baskının son bulduğu dünyadır Kısacası Cennettir Uhrevi Cennete ulaşmak için Dünyevi Cenneti kurmamız gerek Bunun içinde Tevhidi Birliği hakim kılmamızbarışdalet ve özgürlük ateşini Dünyanın her yerinde yakmamız gerek İsa da Gökleri Krallığı demiyor muydu Papaz Ernesto Cardenalin ifadesiyleGökyüzü Krallğı Yeryüzüne insin

Cevap :

Sanırım; yazılanları dikkatle okumak yerine, İslâma karşı getirilen her eleştiriye bir "cevap" bulma telâşına kapılıyorsunuz. Bu itibarla, benim yazdıklarımla, sizin mevzû ile alâkalı mutâlaanız arasında, fersah fersah fark bulunuyor.

Bakın Muhammed ne vaad etmiş ?

"Evet, bir kelime var. Onu bana verirseniz onunla Arab'a hakim olursunuz, Acem de onunla size itaat eder."

"Ey Amca, ben onlardan sadece bir tek kelime istiyorum ki, o kelime sayesinde Araplar onlara boyun eğer, Acemler de onlara cizye öder"

Bu defâ, ilgili kısımları koyu ve altı çizlmiş vaziyette aktardım ki, gözden kaçmasın. Muhammed'in bu sözlerinden, "Dârüsselâm/Evrensel barış yurdu" anlamını nasıl çıkardınız, bilemem. " Bana tâbi olur, söylediklerime itaat ederseniz, tüm Arab ve Acem de, size itaat edecek" diyor.

İslami litaeartürde "Allah'ın hâkimiyeti" MESİH inancında "Göklerin egemenliği" olarak bilinen husus dikkatli okunmalı ve iyi anlaşılmaldır. İnsanlar iman/inanç bağlamında özgür oldukları ve melekler gibi günah işlemeyecek bir tabiata sahip bulunmadıkları müddetçe, dünyanın tümünde görülecek bir "Tanrısal egemenlik" ham hayâldır. Sizin o bahsettiğiniz "Barış ve esenlik" işin edebiyat kısmıdır. Teori bulutları üzerinden inip, ayağımızı yere basınca görürüz ki, kitlesel iman dediğiniz noktaya gelindiğinde insanlar acımadan birbirini boğazlamışlardır. Bırakın tüm dünyayı; İslam'ın Arap yarımadasına kılıç marifetiyle hâkim olması ve İslâm peygamberinin ahirete irtihalinden kısa bir süre sonra; Cemel vak'asında 10.000, Siffin savaşında 70.000 insan ölmüştür. Bu sayıya Ebubekir'in halifeliği sırasında zekât vermeye yanaşmayan kabileler üzerine yapılan saldırılarda (Ridde olayları) ölenler dâhil değildir. Üstelik bu öldürmeler, İslâm peygamberinin rahle-i tedrisinde yetişmiş "ashab" döneminde olmuştur. Peygamber terbiyesinden geçenler böyle yapmışlarsa; ilâhi otorite şimdiklerin eline geçtiğinde durum ne olur; hiç düşündünüz mü acaba ?

Luka: 6. bölüm

Hayâl dünyâsında yaşamayın.

Laiklik; insanoğlunun çıkarcı/yobaz otoriteden kurtuluşunun sigortasıdır. "Alah adına" yetki alıp kılıçla din yayan Muhammed ne yapmışsa, ondan sonra gelenlerin ki daha mâsum olmayacaktır. Kaldı ki; Muhammed, mümkün mertebe kişisel kinlerinin, amaçlarını perdelemesini önlemek için çok dikkat etmişse de; açık verdiği zamanlar da olmuştur. Örnek; Ben-i Kureyzâ katliamı..

Hiç bir elçi/peygamber "Allah adına" otorite kullanamaz. Çünki insan yaratıcı gibi hatâsız değildir, Bu otorite kullanımı bir yöntem olarak sonraki nesillere ilâhi emir gibi aksettrilirse, İşte o zaman sn prof. Yaşar Nuri ÖZTÜRK hocanın tâbiriyle "yedek ilahlar" ortaya çıkar.Yerleşmiş şeriatte öyle esnek noktalar var ki, insanlar bunu kendi insiyatifleriyle ve fakat "Tanrı otoritesi" gibi rahatça kullanabilirler. Elçilerin görevi Tanrısal ahlâka dâir prensipleri aktarmaktır. O prensiplere evvel emirde uyması ve örnek olması gereken de elçilerdir. Halbuki Muhammed'in hayatı incelendiğinde, âyetle sâbit olmayan hususlarda hadislerin açık kapattığı görülür. Başka bir deyişle; Allah ile birlikte Muhammed de hüküm vermiştir.

Kitlesel iman anlayışının sonuçları noktasında 16 yy Avrupasında görülen otuz yıl savaşları sonrası yüzbinlerce insan öldü. Her ne kadar bu savaşlar salt mezhepsel nedenlere dayanamsa da, din ve siyasetin iç içe olmasının sonuçları anlamında dikkatle değerlendirlmesi gereken bir hususdur.

Bir vatandaş 700-800 bin TL ödeyip şehrilerarsı seferlede çalıştıracağı otobüsünü acemi şöfürlere teslim eder mi ? Bu kadar basit/sıradan bir mevzûda bile "ehliyet" aranırken; Yaratıcı otorotesini Tanrı hassasiyetinde kullanabilecek ehliyette insan olduğuna inanabilmek mümkün müdür ?

Misâl; bir tv tâmircisi işyerine getirilen arızalı televizyonun onarım işini - basit bir ârızası olduğunu görünce - kalfasına bırakmış olsun. Kalfa, her ne kadar o arızayı çok rahat giderebilecek bir kapasiteye sâhip olsa da, dalgınlık veya başka etkenlerle tamirat sırasında daha büyük ve masraflı bir arızaya yol açar ise; 'Kalfa'nın sebep olduğu bu ârızanın onarım bedelini kim ödeyecek ? Tabiiki ustası değil mi ?

Şimdi bu örneği "Tanrısal otorite" üzerine düşünellim. Kendisinin İlahi otorite adına hareket ettiğini ileri süren birisi hata yaparsa bedeli kim ödeyecek ? Tabiatıla "İlâhi Otorite"nin sahibi... Meselâ, "Allah adına" hareket edenler yanlışlıkla adam öldürürse ne olacak ? Mantıken ölenlerin tekrar dirltilmeleri gerekir. Ama asla böyle şey olamayacağı için Muhammed ölenlerin kâbilesine diyet öder. Hatta bu diyeti ödemek için, Yahudi Ben-i Nâdir kabilesinden borç ister.

***

İbn-i İshak dedi ki:

Nihayet o iki kişi onunla birlikte onun içinde bulunduğu bir bölgeye indiler. Âmirlilerin Resûlullah (Sallalahu Alyehi ve Sellem)'den bir andlaşma kefaletleri vardı. Amr b. Ümeyye bunu bilmiyordu. Onlar indikleri zaman onlara "siz kimlerdensiz" diye sordu. Onlarda, "Ben-i Âmir'deniz" dediler. Onlara mühlet verdi ve uydukları zaman üzerlerine saldırıp onları katletti. O, Resûlullah (Sallalahu Aleyhi ve Sellem)'in ashabının başına getirdikleri şeyden dolayı intikam aldığını zannediyordu.Ümeyye Resulullah (Sallalahu Aleyhi ve Sellem)'in yanına gelip olanları haber verdiği zaman Resûlıllah (Sallalahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

"Öyle iki kişiyi katlettin ki onların diyetini ödemem lâzım."

Siret-i İbn-i Hişam: kahraman Yayınları; cild 3, sahife- 263

***

Cevâba dikkat ettiniz mi ? Ortada öldürmeyi haklı kılacak bir sebep yokken öldürülen insanların haberi "elçi"ye geldiğinde ne söylemiş ?

Bir sürücü kazaen bir yayaya çarpıp öldürse, ilk akledeceği/hissedeceği; ödeyeceği "kan bedeli" değil, çarptığı şahsın ölmesinden ötürü çektiği vicdan azâbıdır. Şâyân-ı dikkattir; Muhammed'in ağzından çıkan ilk söz "diyet ödemem lazım" olmuştur.

Başlarında "Tanrı elçisi" olduğu halde, İslâmın yayılış süreci ve sonrasındaki dinsel sebeplere dayanan cinâyetler dikkate alınırsa; sizin harâretle savunduğunuz "kitlesel iman"ın sonuçları rahatça görülecektir. Her insan göksel egemenliği kendi dünyasında yaşamalı, bunu sağlayabilmek için egosuyla vesair unsurlarla mücâdele edebilmelidir. Hiç kimsenin, kendi kendini kontrol etmeyi öğrenemden, kendi hayatına çeki düzen veremeden başkalaının "akıl" vermeye hakkı olamaz.

İman, bireyseldir.

Bizler, başkalarının iman tercihi üzerinde "bekçi" olamayız.