ben doğuştan günahkar doğmadım. öyleyse mehdiye ihtiyacım yok. tıpkı eskimolar gibi. ülkemizde insanların hakim mezhep sunniliğe olan antipatisini kullanıp gençlerimizi özellikle hıristiyanlığa geçirip her birini sadece islam düşmanı değil aynı zamanda ülke düşmanıda yapıyorsunuz. var çevremde böyleleri. utanmasalar her biri birer ajan gibi çalışacaklar. her fırsatta ülkemizi karalıyorlar.

Alıntı Aysun Eylem Demişki :
ben doğuştan günahkar doğmadım öyleyse mehdiye ihtiyacım yok tıpkı eskimolar gibi ülkemizde insanların hakim mezhep sunniliğe olan antipatisini kullanıp gençlerimizi özellikle hıristiyanlığa geçirip her birini sadece islam düşmanı değil aynı zamanda ülke düşmanıda yapıyorsunuz var çevremde böyleleri utanmasalar her biri birer ajan gibi çalışacaklar her fırsatta ülkemizi karalıyorlar

Cevap :Bu ithamlarınızın dayanağı nedir ? Hristiyan olmak memlekete düşman olmak için bir sebep midir ? Gençler sünniliğe antipati duydukları için neden Hristiyan olsunlar ? İçine doğduğu kültürün dayattığı dini/inancı reddeden, illa başka bir inanç seçmek zorunda değil ki. Ateist olur, agnostik olur, deist olur.

Türkiyede Hristiyanlığa yönelik yayın yapan iki tv kanalı var. Çok şükür ki, ben bunları izlemeden MESİH'e iman etmiştim. Tv kanallarını izleyerek, ya da misyonerlerin dağıttığı incilleri okuyarak kimse inancını değiştirmez.

Alıntı Aysun Eylem Demişki :
ben doğuştan günahkar doğmadım öyleyse mehdiye ihtiyacım yok tıpkı eskimolar gibi ülkemizde insanların hakim mezhep sunniliğe olan antipatisini kullanıp gençlerimizi özellikle hıristiyanlığa geçirip her birini sadece islam düşmanı değil aynı zamanda ülke düşmanıda yapıyorsunuz var çevremde böyleleri utanmasalar her biri birer ajan gibi çalışacaklar her fırsatta ülkemizi karalıyorlar

Cevap :Herkesi aynı şekilde nitelendirmek doğru değil ancak Hıristiyan olan kişilerde aşırı bir avrupa-ABD hayranlığı olduğu ve Türkiye'den nefret ettikleri bir gerçektir. Biraz araştırma yapan herkes bunu görebilir.

İnsanlık henüz gelişmedi, ve biz henüz işçilerin,tarım emekçilerinin,köylülerin,asker temsilcilerinin sovyetlerinden daha üstün ve daha iyi bir hükümet şekli bilmiyoruz.

Alıntı Yaman . Demişki :
...Hıristiyan olan kişilerde aşırı bir avrupa ABD hayranlığı olduğu ve Türkiyeden nefret ettikleri bir gerçektir Biraz araştırma yapan herkes bunu görebilir

Cevap :

Doğrusu, söylediğiniz bu duyguyu ben de yaşadım ve yaşamaktayım. Aslında, bu duruma neyin sebep olduğunu tam açıklayamam. Öyle zannediyorum ki, batı medeniyeti karşısında, ekonomik ve teknolojik açıdan geri kalmışlığımızın oluşturduğu aşağılık duygusu, aslını esasını bilmeden izleyip etkilendiğimiz hollywood filmleri, Avrupada işçi olarak çalışan insanlarımızın, devlet-birey ilişkisi noktasında orada görüp anlattıkları, çevremizde sık karşılaştığımız riyâkârlıklar, Devletin kendi vatandaşına sahip çıkmaması, sosyo-ekonomik ortamdaki ahbap-çavuş ilişkileri vs. gibi hususlar Hristiyan topluma özenti oluşmasında etkili unsurlar gibi görünüyor.

Burada dikkat edilmesi gereken nokta şu. Yukarıda saydığım hususlara binâen bir "inanç değişimi" yaşanıyor ise; bu, tasvip edilecek bir şey değildir. Çünki inançta görülen değişiminin samimiyeti, menfaât ve özenti gibi dünyevi olgulardan etkilenmemiş olmasına bağlıdır.

Benim imrenişim, Devlet-birey işikisi anlamında batı standrtlarının bizde de oluşması isteğinden başka bir şey değil. Fakat; Hristiyan forumlarda şahit olduklarım, Hristiyan inancı üzerine Türkçe yayın yapan tv kanallarında gördüklerimden sonra, bu hususda pek ümidim kalmadı.Kültür dindarlığı belki görüntüyü değiştiriyor; Câmi yerine Kilise, İmam yetrine Râhip, Cuma hutbesi yerine pazar vaazı vs. Fakat insanlar tam bir hulûs-u kâlp ile iman elde edemeden, Tanrısal prensipler ve bu prensiplerin davranışa dönüştürlmesi noktasında ahkâm kesmeye başladıkarında, benim de midemde bulantı başlıyor.

İslâm peygamberinin çok tuttuğum bir-kaç sözü var.

"Din, samimiyetttir."

"Ameller, niyete göredir"

MESİH de buyuruyor ki; "Evet'iniz evet, hayır'ınız hayır olsun. Bundan fazlası şeytandandır."

Bizler; hakim kültürün parçaları olan örf, âdet ve geleneklerle, iman olgusu arasındaki farkı grüp, kavrayamadıkça; kendimizi, kültür dindarlığından kurtaramayız . Ne 'samimi' olabiliriz; ne de Evet'imiz evet, hayır'ımız hayır olur.

Anadoluda "Saldım çayıra, Mevlâm kayıra" diye bir söz var. Kültür dindarlığı işte böyle bir şey. Hristiyan forumlarda görüyorum. Genellikle cin kovma, şifâcılık ve bilimeyen dillerde konuşma gibi insanın imanından çok, merak ve heyecanına yönelik husular ilk sırada. İkinci plânda, Müslümanların Kitab-ı mukaddes'in "müharref" olduğu yönündeki iddialarına cevaplar yer alıyor. En gıcık kaptığım şey de; teslis ve bağışlama gibi hazmı zor mevzûların, burun üzerinde duran sineği kovalamak kadar kolaymış gibi anlatılması. Bu davranışı sergileyenlerin gerçekten iman ettikleri noktasında şüphelerim var.

İslâmi formlar ise başka bir âlem. Biraz üst seviye münâkaşalarda; hem mezhepler arası farklılıklar, hem de önceki müfessirlerin tefsirleri ile şimdiki ilâhiyatçıların Kur'anı anlama ve yormlama noktasındaki farklılkları sebebiyle; kişiler, birbirini 'zındık' diye nitelemekteler. Elimizde bir imanometre olmadığı için, kimin neyi hangi samimiyet ölçüsünda anlattığını asla bilemiyoruz. İki imanlı münâkaşa ettikleri mevzûda taban tabana zıt düşünceler serdetseler ve fakat bunların düşüncelerinde gerçekten samimi oldukları bilinse, ikisinden birinin söyledikleri bana doğru gelmese; ben, o kişiyi aslâ 'zındık" olarak görmem. Çünki, imanın temeli samimiyettir/dürüstlüktür. Muhatabımın iman algısının benden farklı olması kendisini ilgilendirir. Rab'bin karışmadığına ben neden karışayım ?

Esas zındıklar, "arazi"ye uyup dindar görünenler ile, inançlı insanların hassasiyeteleri üzerinden rant sağlayanlardır.

İslâmi forumlarda sıkça karşılaştığım bir diğer husus da; copy/paste edilmiş bir yazı altına asılan bir cümlelik mesajlar. Ben, okuduğum bir makâleden etkilensem/ibret alsam; bu etkileşim, o zamana kadar hiç aklıma gelmeyen veya düşünemediğim bır olguyu bana öğretiyor demektir. Hattâ, okuduğum makâleden elde ettiğim bilgileri kullanarak, daha farklı sonuçlara da ulaşır, bu düşüncelerimi ilgili mesajın altına asarım. İstifâde ettiğim mesajın sâhibine de teşekkür etmeyi ihmâl etmem.

Fakat şâyân-ı dikkattir; İslâmi formlarda daha ziyade "SübhânAllah kardeş. İbretlik paylaşım" geyiklerinden geçilmiyor. Belki birilerinin dikkatini çekebilirim düşüncesiyle, anlam ve emir olarak birbirine tamâmen zıt hadisleri kaynak vererek bir kaç İslâmi foruma astım. Bekledim ki, içlerinden bilen birileri çıksın da üzerinde münâkaşa edelim. Ya hiç cevap yazılmadı, ya da teşekkür edildi.

Sorup araştırarak, okuyup öğrenerek tercihini atezim yönünde kullanmış bir insan; kültür dindarından, mukâyese kabul etmeyecek şekilde daha samimi ve dürüsttür. En azından; merhamet duygusunun temelinde, Tanrı'dan almayı umduğu Cennet biletinin 'seri no'su yoktur.