Hasidizm, İbranice'de, Dindar ve Sadık anlamına gelen hasid sözcüğünden geliyor. 18. yüzyıl sonlarında Doğu Avrupa'da (Polonya) İsrael Ba'al Şem Tov tarafından kurulan dini bir cemaat. Cemaat üyelerine Hasidim (Hasidler) deniliyor. Hasidik Yahudiler, kendilerini ”gerçek Yahudi”, olarak görüyor. Diğer yahudileri özden sapmış kabul ediyor.

Genel kabul gören tanımlamaya göre; Hasidizm hareketi on sekizinci yüzyılın ikinci yarısında Polonya-Ukrayna civarında başlayan cemaatsel-dinsel bir hareket... Avrupa genelindeki Aydınlanma'ya paralel şekilde ortaya çıkan Haskala (Yahudi Aydınlanması) hareketi, 18. yüzyılda Yahudileri kısıtlayan yasalardan kurtarmak için örgütlemişti. Bu yıllarda öğrencilerin aldığı geleneksel dini öğrenime laik ve bilimsel öğretim de eklenmiştir. Yahudi tarihi ve İbranice çalışmaları yeniden hayat bulmuş, ulusal Yahudi kimliğine olan ilgi büyümeye başlamıştır. Haskala, Reform ve Muhafazakar hareketleri doğurmuş, Siyonizm'in yayılmasına yönelik çabaları hızlandırmıştır. Aynı yıllarda, Haskala'nın neredeyse zıttını telkin eden Hasidik Yahudilik hareketi doğmuştur. On sekizinci yüzyılda, Haham İsrael ben Eliezer (Baal Şem Tov) tarafından başlatılan Hasidik Yahudilik, dine coşkulu ve mistik yaklaşımı ile hızla taraftar toplamıştır. Bu iki hareket ve içinden çıktıkları Yahudiliğe geleneksel ortodoks yaklaşım, çağımızda Yahudi görenekleri içindeki bölünmelerin temelini oluşturmuştur.

Ancak kimi din tarihçilerine göre de tarihsel derinliğe bakıldığında, inancın kökleri Hz.Musa'nın ölümünden sonraki yıllara kadar uzanır. M.Ö. ikinci yüzyılda, Filistin’de, ‘Hasidean’ denen bir gruptan Torah kitabında bahsedilmektedir. Hasidik Yahudiler, kendilerini Helenleştirmeye kalkışan ve Hz.Musa'nın orjinal öğretisini çarpıtıp Yunan mitolojisine boğan ‘Antiochus Epiphanes’e’ karşı Judas Maccabaeus’un isyanına katılmışlardı. Günümüz kaynaklarında Hasidizmi sanki on sekizinci yüz yılda doğmuş bir akım gibi gösterme çabaları İsrail'i kuran ve orada mesken tutmuş siyonist Yahudiler'in pek sevdiği bir yorumdur.

Hasidikler, ‘Peygamberlerin getirdiği mesajların takip edilmesi hâlinde bütün düşmanlıkların son bulacağını, Müslümanlar ve Yahudilerin yüzlerce yıl Filistin’de ve dünyanın başka yerlerinde barış ve huzur içinde birlikte yaşadığını, Yahudilik dininin peygamberi Hz. Mûsâ’nın, büyük ilahî peygamberlerden biri olduğunu’ dile getiriyor.

Hasidikler, ibadet ve tefekkür ağırlıklı bir hayat yaşıyorlar. Amerikan yaşam tarzı ve kültürünü kabul etmiyorlar. Bu yüzden televizyon, sinema, spor ve müzikten uzak durmaya çalışıyorlar. Çocuklarını devlet okullarına ya da üniversitelere göndermiyorlar. Özel okullarda Tevrat’a göre eğitiyorlar. Kendilerini Amerikalı, Polonyalı ya da İsrailli olarak değil, Hasidik diye tanıtıyorlar.

Hasidik hareket, 18. yüzyılda Doğu Avrupa’da Rabi İsrael ben Eliezer (1700-1760, Ukrayna) tarafından başlatıldı. Doğu Avrupa’da binlerce Yahudi büyük hızla Hasidik harekete katıldı. Yahudi âleminin ruhani canlanışı üzerinde çok büyük bir etki yaptı. Hasidik inancının özünü oluşturan Besht öğretileri, Tanrı’nın bütün varlıklar içindeki gizemli varlığını yaşamın bütün alanlarına yayma amacı taşıyor.

Hasidik grupları, Avrupa’da kurucularının doğum yerlerinin isimleriyle anılıyorlar, Amerika’da 4-5 tane daha benzer grup var. Bugün Hasidizme bağlı en ünlü ve en etken grup, merkezi New York’ta bulunan Lubavitcherler. Adlarını yıllarca hanedanlarının merkezliğini yapmış olan şehirden alan Lubavitchlilerin dünya çapındaki en kalabalık cemaatlerden biri olduğu kabul ediliyor. Bu grupların Amerika’daki nüfusu 250 bini buluyor.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra tüm önemli Hasidizm merkezleri Amerika’ya taşınmak zorunda kaldı. Siyonizm’e ve İsrail devletine karşı tutumlarından dolayı, İsrail’i değil, Amerika’yı tercih ettiler. İngiltere, Kanada, Fransa, Belçika ve Avustralya, diğer küçük grupların yaşadığı ülkeler. Koşer (domuz eti bulunmayan) gıdaların satıldığı lokantalar, iş yerleri, kültür merkezleri, dinî okulları ve sinagogları ile Yahudi mahallelerinde hayatlarını sürdürüyorlar.