Ni’metullah’îyye, Ni’metallahîlik, ya da Ni’metullahî Tarikâtı (Farsça: نعمت‌اللهی); Emir Nûr’ed-Dîn Ni’metullah bin Mir Abdullah tarafından 14. yüzyılda kurumsallaştırılan Azerî kökenli bir sufi tarikâtı.

Beşinci İmâm Muhammed el-Bakır ile oğlu Cafer-i Sadık soyundan gelen Kadiriye Tarikâtı Sufilerinden ʿAbd-Allah Yefâ’î’nin hem müridi hem de halifesi olan Sünnî Şah Ni’metullah-i Velî (Nûr’ed-Dîn Kirmanî) tarafından Sünnîlik mezhebiitikâtlarına uygun olarak temelleri atılan, daha sonra ise Ömer ibn Hattab'ın katledildiği Zilhicce ayının yirmialtıncı gününü karnavalımsı bir bayrama dönüştürerek kutlayan İran Şahı I. İsmail'in Safevîler dönemi İran’ında Şiîliği resmî devlet dini haline getirmesi neticesinde mecburen Şiîliği kabullendiğini ilân etmek zorunda kalan On İki İmamcı sufi/tasavvufî tarikât.

Şah Ni’metullah-i Velî (Nûr’ed-Dîn Kirmanî) adıyla da bilinen 14.yüzyılda yaşayan Emir Nûr’ed-Dîn Ni’metullah bin Mir Abdullah adlı mutasavvıf tarafından kuruldu. Şah Ni’metullah-i Velî'nin oğlu Burhan’ed-Dîn Hâlilullah tarafından 15. yüzyıldan itibaren Hindistan'a yayılmaya başlamıştır.

İmâmları olan Mûnis ʿAli Şad Zu al-Riyasetin’in 1953'te vefatı üzerine tarikâtın liderliğini Dr. Javad Nurbakhsh üzerine almıştır. İran İslam Devriminden sonra ise yurtdışına iltica eden İranlılar tarafından Avrupa ve Amerika'ya da yayılma olanağı buldu. 1980 yılında İran'da 50,000 ilâ 350,000 arasında bir taraftar kitlesine sahip olduğu tesbit edildi