✔ Ngeshtin-ana : Geştinanna
✔ Ereshkigal - Allat : Ereşkigal

Dumuzi yeraltına cezaya gittiğinde, 6 ay onun yerine ceza çeken İnanna değil, görümcesi Geştinanna'dan bahsediliyor. Bu 2 farklı öykü, olasılıkla Sümer'de ayrı ve Akat'ta ayrı öykülere dallanmış olmasından kaynaklanıyor.

Babil'de Temmuz ayı tanrı Tammuz'un onuruna kurulmuştur. babilde Tammuz tanrısı, Sümerlerdeki Çoban-tanrı Dumuzi'dir. Sümerde Dumuzi, İnanna'nın kocasıdır. Akad kültüründe İnanna'nın dengi olan İştar'ın kocasıdır. Sümerlerde Tanrıça İnanna güzelliğiyle ünlüdür ve çoban Tammuzi (Dummuzi)'ye aşık olmuştur. Tüm tanrıların itirazına rağmenİnanna, Çoban Tanrı Dumuzi \ Tammuz ile evlenmiştir. Buna kızan diğer tanrılar Tammuz'u öldürür ve ölüler ülkesine yollarlar. Tammuz için yas tutan, mateme bürünen Sümer halkı, oruç ibadetini burada icat etmişlerdir.

Tammuzi öldüğünde, kızkardeşi Geştinanna günler ve geceler boyunca matem tutup, dövünmüştür. Geştinanna, Tammuz yeraltına cezaya gönderildikten sonra şarabın ve soğuk mevsimlerin tanrıçası olmuştur. Geştinanna, Sümerlerde Enki ve Ninhursag'ın kızıdır. Tammuz'un kız kardeşi rüya tanrıçası Geştinanna, İnanna'nın görümcesidir. Kocası Tammuz'un kız kardeşi Geştinanna, Tammuz'un yerine yarım yıl, yılın 6 ayı yeraltında kalmayı kabul eder. Tammuzi yeraltına götürülür cinler tarafından. kocasının kaybına üzülen inanna'nın yardımına görümcesi Geştinanna yetişir. Kardeş Geştinanna, Tammuz'un yerine yarım yıl, 6 ay yeraltında kalmayı kabul eder. Geştinanna yeraltına gittiğinde, Tammuz yerüstüne çıkar ve dünya'da bahar ile yaz mevsimi olur, 6 ay sürer. Tammuz yeraltına gittiğinde, Geştinanna yerüstüne çıkar ve sonbahar ile kış mevsimi olur, 6 ay sürer.

✔ Temmuz’un Öyküsü : ✔ Dumuzi'nin Öyküsü.

Sümer şairlerine göre Tanrıça İnana, toplumun süsü Sümer’in neşesidir. Ay tanrısı Nanna’nın kızıdır. Akad’lar da İştar, Musevilerde Astarte, Yunan da Afrodit, Roma da Venüs adını taşıyarak yüzyıllar boyu çeşitli toplumların efsanelerinde yaşamıştır. Sümerler kadınlarda görmek istedikleri, izledikleri bütün nitelikleri İnanna’yı yaratarak ona vermişlerdir. Onu yüceltmiş, ona tapmış, onun hakkında şiir ve hikaye yazarak ölümsüzleştirmişlerdir. O güzelliğin, şuhluğun, çekiciliğin, şefkatin, hırsın, kavganın, önderliğin, kurnazlığın ve daha bir sürü vasfın hatta en önemlisi bereketin ve çoğalmanın sembolü olmuştur. Onu anlatan öykülerde;

- Kabil ile Habil’in tartışmasını
- Leyle ile Mecnun’un sevişmesini
- Çobanların erişilmesi zor aşklarını
- Kadının fettanlığını,insafsızlığını
- Erkeğin umursamazlığını, ihanetini ve Kardeş sevgisinin yüce olduğunu görürüz. Bu hikayelerden en önemlisi ve yaygın olanı, İnanna ile Çoban Tanrısı Tammuz’un (dumuzi) ülkeye bereket sağlayan evlenmesidir. Bu öykünün özeti şöyledir;

Tanrıça İnanna ile bazı tanrılar evlenmek ister. Bunların arasında Çoban tanrısı Tammuz (Dumuzi) ve Çiftçi Tanrısı Enkimdu en ateşlileridir. İnanna'nın gönlü Çiftçi Tanrısı Enkimdu 'ya daha yatkındır, fakat kardeşi Güneş Tanrısı Utu’nun önerisi ile Çoban Tanrısı Dumuzi’yi seçer ve onunla evlenir. Bir süre sonra İnanna yer altı dünyasının hakimesi olan kız kardeşi Ereşkigal’i görmeye gider. Ereşkigal, İnanna’nın yeraltı hakimiyetini de alacağından korkmaktadır ve yeraltı kuralı olarak onu cesede çevirir. Onun geri dönmediğini gören veziresi Ninşubur tanrılar meclisine giderek onu kurtarmalarını rica eder. Bu ricaya yalnız Bilgelik Tanrısı Enki kulak verip kurtarmak için yol gösterir. Tanrıça dirilip tam yeryüzüne çıkacağı zaman "yeraltına giren kolay kolay çıkamaz, yerine birini bırakman gerek" derler. Tanrıça etrafında yerine birini almak üzere gelen yer altı cinleriyle yeryüzüne çıkar.

Onun yokluğuna üzülmüş bütün tanrıların çuvallar giymiş olduğunu gören tanrıça hiçbirini vermeye kıyamaz. İnanna cinlerle beraber kocasının bulunduğu yere gelir. Bir de ne görsün! Dumuzi karısının yokluğunda hiç üzüntü duymadan en güzel giysileriyle tahtında kurulmuş oturuyor. Büyük bir kızgınlıkla cinlere ‘alıp götürün bunu’ der. Böylece cinler Dumuzi’yi yaka paça yeraltına götürür. Dumuzi, İnanna’nın erkek kardeşi Güneş Tanrısı Utu’ya kendisini kurtarması için yakarır. Onun yardımıyla bir ara yeraltından kurtulsa da tekrar yakalanır. Sonunda Dumuzi’nin kız kardeşi Rüya Tanrıçası Geştinanna Tanrılar meclisine başvurarak kardeşi Tammuz'un yerine yarım yıl \ 6 ay yeraltında kalmayı kabul ederek Tammuz'u \ Dumuzi'yi 6 ay özgür bıraktırır. Yeryüzüne çıkan ve 6 ay kalan Dumuzi karısı İnanna ile tekrar birleşir ve böylece yeni bir yıl başlar. Ortalık yeşillenir, tahıllar büyür, hayvanlar döllenir. Böylece ülkeye bereket gelir.

Hz ibrahim karısını 3 yıl Kral'a eş verip yüklü miktar tazminat kaldırmıştır. Rus karıları da eskiden aynısı yapıyorlardı. Artık gözümüz açıldığı için yapamıyorlar. Duyulmuyor şimdi. Türkiye'ye gelip evlenerek yolunacak bir Türk bulup 3 yıl evli kalıyorlardı ve çocuk doğduktan sonra boşanıyorlardı. Türk hukuk sisteminde her zaman nafakayı boşanan erkek, boşandığı eski karısına verir. Rus karısı 3 yıl dişini sıkıp Türkiye'de salak bir Türk'den çocuk yapıyordu ve ondan sonra ver elini Rusya. Nasılsa nafaka arkadan gidecek ona. Hesap aynen bu. Ezik bir Türk burada çalışıp moskova'ya nafaka parası göndersin amk var mı böyle adalet.

Kaldıki Mezopotamya'da ateşi yanan fırına atılıp yanmayan tek kişi ibrahim değil.

Daniel Bölüm 3 - דניאל פרק 3

Kral Nebukadnessar, Şadrak, Meşak, Abed-Nego'ya çok öfkelendi; onlara karşı tutumu değişti. Fırının her zamankinden yedi kat daha çok ısıtılmasını buyurdu. Sonra ordusundaki askerlere Şadrak'ı, Meşak'ı, Abed-Nego'yu bağlayıp kızgın fırına atmalarını buyurdu.

Böylece bu kişiler, şalvarları, kaftanları, sarıkları ve öbür giysileriyle birlikte bağlanıp kızgın fırına atıldılar. Fırına atılan Şadrak, Meşak, Abed-Nego ateşte yanmayınca, Kral Nebukadnessar yeni duygulara büründü.

Kral, "Ben dört kişi görüyorum ateşin içinde yürüyorlar" dedi, bağlarından çözülmüş, hiçbir zarara uğramamışlar. Dördüncünün görünümü ilahi varlığa benziyor. Nebukadnessar kızgın fırının kapısına yaklaşarak, "Ey Yüce Tanrı'nın kulları Şadrak, Meşak, Abed-Nego, dışarı çıkıp buraya gelin" diye seslendi. Bunun üzerine Şadrak, Meşak, Abed-Nego, atıldıkları ateşin içinden yürüyerek çıktılar.