Hıristiyanlık

Ana Sayfa Forum Din ve İnançlar Hıristiyanlık Tanrı kendisini alçaltır mı ?

Tanrı kendisini alçaltır mı ?

  • Ârif Cemil
    Ârif Cemil
    dunyadinleri.com/murat83871
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Manisa
    Meslek : Serbest
    Giriş : 2174
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : İnançlıyım
  • Yazan : Ârif Cemil Tarih : Kategori : Hıristiyanlık Cevaplar : 7 Okunma : 4723 Beğeniler : 0
    Tanrı kendisini alçaltır mı ?

    Pavlus'un Flipeliler'e mektubunun 2. bölümünde şu satırlar bulunuyor.
    6 - Mesih, Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrı'ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı.
    7/8 - Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı.
    "Ululuğunu bir yana bıraktı" deniyor.
    Peki neden ?
    İnsan bedeni alması gerekçe gösteriliyorsa, Tevrat; Yaratılış 1/27'yi kim nasıl izah edebilir ?
    " Tanrı insanı kendi suretinde yarattı..."
    Eğer Tanrı Âdem'den miras kalan günah tohumu ile kirlenmiş bir insana tecelli etseydi; Pavlus'un bu mantığını anlamlandırabilmekbir ölçüde mümkün olabilirdi. Halbuki, MESİH, gerek insan doğası - beden - itibariyle, gerekse Tanrısal öz olarak asla günahlı olmamıştır. Yaratışış: 1/27 ve MESİH'in günahsızlığı düşünüldüğünde "Tanrı'nın ululuğunu bir taraf bıraktığı iddiasını nasıl anlmalıyız ? Eğer "gerçek" bu ise, Yüceliğinden ayrılmış bir varlık,çarmıhta nasıl "kefâret" olabildi ?
    Kaldı ki; güneş ışığı insan dışkısına düşse bile, ışık kirlenmez. Işığa hiç bir şey olmaz. Tanrı insan bedeninde tecelli ettiği için neden kendisini alçaltmış olsun ki ? "Kendi suretimde yarattım" demiyor mu ? Tanrının yüceliği yeri geldiğinde "yolcu bavulu" gibi bir tarafa bırakılabilecek basitlikte midir ? O asla yüceliğinden vaz geçemez; yüceliğinden soyunamaz. Çünki bizâtihi yüceliği buna engeldir. İnsan bedeninde tecelli buyurup, çarmıhta sıkıntılara katlanması O'nun "alçalması"nı değil, insan soyuna karşı duyduğu sevginin fedâkarlık şeklindeki tezahürünü gösterir. Bu fedkârlık, Pavlus'un tuhaf/garip mantığındaki gibi "alçalma" değil, tam tersine Tanrı'adan başka hjiç kimsenin gösteremeyeceği. bir merhamet ve yücelilktir.
    Ayrıca çarmıhta ölen Tanrı mı, beden mi; bunu pek net anlatan açıklayan yok. Tanrı asla ölmez/ölemez. Şu halde çarmıhta ölen günahsız bedendir. Zaten MESİH'in şu buyruğu, çarmıhta ölenin ne olduğunu anlamamıza kâfidir.
    "Bedeni öldüren, ama canı öldüremeyenlerden korkmayın. Canı da bedeni de cehennemde mahvedebilen Tanrı'dan korkun." Matta: 10/28
    Dünyada "Can" dahi öldürülemiyorsa, Tanrı'nın öleceğini düşünmek hangi "akıl"(!)a hizmettir; anlamak zor.
    Ben 2009 yılı başlarında MESİH'e iman etmiştim. Matta/Markos/Luka ve Yuhanna İncileri gerçekten beni müthiş etkiledi. Ama Pavlus'un mektupları için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Ya bu mektupların bazısı Pavlus'a âit değil; ya da Pavlus gerçekten bir elçi değil. Gerçi Hristiyanlığın bu kadar geniş kitlelere ulaşmasında büyük emekleri geçmiştir. Lâkin; hiç bir elçi Tanrı'nın alçalacağını düşünemez. Tanrı bunu istemez, istese de yapamaz. Yüceliği engeldir çünki. Bir "elçi" nasıl olur da böyle bir sözü söylemeye cesâret edebilir ? Tanrı amacına alçalmadan ulaşamaz mı ? Bu ne tuhaf/garip mantıktır. Fedâkârlık için yine kendi yüceliğinden/prensiplerinden kaynaklanan bir takım "sıkıntı"lara katlanabileceğini düşünmek/anlamak pek mantıksız durmuyor. Ama Tanrı'nın kendisini alçaltması...
    Olacak iş değil ya hu!...
    Tanrı'nın "alçaltılması"na yol açan çarmıh ise, boynunuzda işi nedir ?
    Çarmıhta MESİH'in gerçekleştirdiği işi; bir merhamet, bir sevgi yoğunluğu, bir fedâkârlık olarak algılamak mümkündür.
    Ama Tanrı'nın kendisini alçaltması ?
    Bu asla kabul edilebilir bir yaklaşım değildir.
    Eğer; MESİH inancında yetkin, teoloji bilgisi sağlam birisi bu başlığı okursa; lütfen samimiyetle sorduğuım hususların cevâbını versin.
    İmza

Eski bir hristiyan olarak, bu konuda fikirlerimi b…

  • Ozan Gnosis
    Ozan Gnosis
    dunyadinleri.com/amethystium
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Ankara
    Meslek : Bilişim
    Giriş : 963
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : Belirtmiyor
  • Yazan : Ozan Gnosis Tarih : Beğeniler : 0

    Eski bir hristiyan olarak, bu konuda fikirlerimi belirtmek istiyorum.

    En bastan baslayalim... Sizin de bildiginiz gibi, hristiyanlik teolojisinde "uclu birlik" inanci vardir. Hristiyanligin, Tanri`nin dogasini aciklamak icin kullandigi bir formuldur bu...

    Hristiyanlara göre üçlübirlik, kendini Baba, oğul ve Kutsal Ruh benliklerinde açıklayan tek Tanrı'dır, hristiyanlara göre, Tanrı kendini 3 farklı bilinç merkezinde açıklar, bunlar Tanrı'nın "kişilik"leridir, "bilinç merkezleri"dir, "Baba", enerjideki güce, oğul enerjinin ışığa dönüşmüş haline, Kutsal ruh da yayılan ısıya benzetilir.

    Uclu birlige, Tanri`nin 3 farkli boyutta tezahur etmesi gozuyle de bakabiliriz.

    Ilgili ayetteki "ululugunu bir kenara birakan" sey tam olarak nedir? Mesih... Bu ayette baslangictaki ululugunu bir kenara birakan sey, bedene burunmus Isa Mesih degildir, logostur yani Tanri`nin ezeli sozudur bu soz uclu birlikteki "ogul"dur ve bedenle ilgisi yoktur, Tanri`nin tezahur etme bicimlerinden biridir. Bu "ogul" denilen ve Tanri olan Tanri sozunun, tarihte bir zamanda bedene burunmesiyle olusan yeni varliga "Isa Mesih" denir.

    Tanri sozunun bedene yuklenmesinin amaci, zaten kefaret olabilmektir. Isa Mesih`in kusursuz olmasi da zorunluluktandir cunku ancak kusursuz bir kurbanin kefareti sonsuz degerde olabilir. Insan da dogasi geregi kusursuz olamayacagina gore, Tanri, Isa Mesih gibi hem kul hem de Tanri ozunu icinde barindiran bir varlik yollamistir adeta, boyle bir formul bulmustur. Boyle bir formul de yaninda “alcalma” yi getirmistir. (sorunuza yanit olarak)

    Simdi konumuza gelelim:

    Neden Isa Mesih gibi diger insanlardan farkli ve kusursuz olan bir varliga tecelli eden Tanri sozu icin “ululugunu bir kenara birakti” gibi bir ifade kullanilmistir? Cunku Isa Mesih, kusursuz bir varlik olsa bile “kul ozu” de almistir… Kul olmak demek, ululugunu bir kenara birakmak demektir. Isa Mesih`in icinde birbirine karismayan iki benlik vardir buna birbirlerine karismadigi icin, “hipostatik birlesme” demisler. (bu iki benlik nedeniyle, Isa Tanri oldugu halde, ornek kusursuz bir kulun yapmasi gerektigi gibi, Babasina dua etmistir) Yani Isa Mesih kusursuz bir insan bile olsa (ki Isa`dan baska boyle biri yoktur) sonucta kul ozunu de ana benliginde barindirdigi icin “ululugunu birakmis” olur. Sadece Tanri durumunda olan soz mu daha ulu konumdadir yoksa Hem Tanri hem de kul olan soz mu?

    Bu acidan bakinca Tanri sozu`nun dustugu bu durum, yani kefaret olabilmek icin kul ozu almasi, “alcalmak” olarak nitelenmistir ve bu acidan mantiklidir. Yani alcalmak ifadesiyle, aslinda sonucta mukemmel de olsa kulun Tanri`dan daha asagida olma anlami kastediliyor. (Cunku Isa`da Tanri ile birlikte kul benligi de bulunmakta)

    “Tanri`nin kendisini alcaltmasi”ndan kasit, Tanri`nin merhameti sayesinde, bir tezahur bicimi olan Sozunu, benligine kul ozu de ekleyerek, kefaret olmasi icin dunyaya yollamasidir.

    "Yuceliginden ayrilmak", Isa mesih`in kusursuzlugu ile ilgili degildir dolayisiyla carmihta kefaret olup olamamakla ilgili degildir.

    İmza

    http://mistikfelsefe.blogspot.com.tr/ Işığın ancak üzerinde yansıyacak bir şey olduğunda aydınlatma niteliğine sahip olması gibi,sonsuz gizem ışığı Tanrı da sonsuz evren şeklinde tezahür ederek sonsuz sayıda canlı bilincinin üzerinde yansıyıp aydınlanan ışık oldu.

Bu arada, gunumuzde sadece 4 Incili kabul edip de…

  • Ozan Gnosis
    Ozan Gnosis
    dunyadinleri.com/amethystium
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Ankara
    Meslek : Bilişim
    Giriş : 963
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : Belirtmiyor
  • Yazan : Ozan Gnosis Tarih : Beğeniler : 0

    Bu arada, gunumuzde sadece 4 Incili kabul edip de Pavlus`un yazilarini (yani Incil`in yarisini) reddeden herhangi bir hristiyan mezhebi, kolu ya da tarikati bildigim kadariyla yok....

    Acikcasi merak ettim sevgili Arif, Pavlus`un yazilari gunumuzdeki hristiyanligin (hangi mezhep, kol ya da tarikat olursa olsun) belkemigini olusturuyor, siz Pavlus`un yazilarini okudugunuz halde, yanlis ve sacma oldugunu dusunuyorsaniz, nasil iman ettiniz hristiyanliga? Sakincasi yoksa bu konuda da dusuncelerinizi duymak isterim. Cunku bildiginiz gibi elimizdeki Incil`de bulunan en eski yazilar Pavlus`a aittir yani gunumuz hristiyanlginda Isa Mesih`in tanitimini ilk Pavlus yapmistir, ondan sonra Markos, sonra Matta ya da Luka sonra da Yuhanna yazmistir.

    İmza

    http://mistikfelsefe.blogspot.com.tr/ Işığın ancak üzerinde yansıyacak bir şey olduğunda aydınlatma niteliğine sahip olması gibi,sonsuz gizem ışığı Tanrı da sonsuz evren şeklinde tezahür ederek sonsuz sayıda canlı bilincinin üzerinde yansıyıp aydınlanan ışık oldu.

sn. fırat; Özellikle dini konulardaki bilgi ve bir…

  • Ârif Cemil
    Ârif Cemil
    dunyadinleri.com/murat83871
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Manisa
    Meslek : Serbest
    Giriş : 2174
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : İnançlıyım
  • Yazan : Ârif Cemil Tarih : Beğeniler : 0

    sn. fırat;

    Özellikle dini konulardaki bilgi ve birikiminiz nedeniyle size gerçekten saygı duyduğumu bilmenizi isterim. Astığınız mesajların tümü sizdeki bu birikimden yansımalar. Üstelik hiç bir zaman terbiyenizi bozmadan ve münakaşaları beli bir düzeyde tutarak sürdürdüğünüz seviyeli çizginizden dolayı da, ayrıca tebrik etmek isterim. Forumlarda okudukları nedeniyle canı sıkılıp, mesajadaki tespit ya da sorularala ilgilenmek yerine, o düşüncenin sahibine saldıranların çok olduğu bir ortamda, sizin gibi belli bir çizgisi olan insanlarla bilgi paylaşımında bulunmak, benim için ayrıca bir zevk.

    Teşekkür ederim.

    Gelelim sadede...Demişsiniz ki;

    "...Cunku Isa Mesih, kusursuz bir varlik olsa bile “kul ozu” de almistir… Kul olmak demek, ululugunu bir kenara birakmak demektir. Isa Mesih`in icinde birbirine karismayan iki benlik vardir buna birbirlerine karismadigi icin, “hipostatik birlesme” demisler. (bu iki benlik nedeniyle, Isa Tanri oldugu halde, ornek kusursuz bir kulun yapmasi gerektigi gibi, Babasina dua etmistir) Yani Isa Mesih kusursuz bir insan bile olsa (ki Isa`dan baska boyle biri yoktur) sonucta kul ozunu de ana benliginde barindirdigi icin “ululugunu birakmis” olur. Sadece Tanri durumunda olan soz mu daha ulu konumdadir yoksa Hem Tanri hem de kul olan soz mu? "

    Bu düşünceleriniz bence mevzûnun özünden ziyâde şekil tarafını oluşturmaktadır. Söz'ün bedende tecelli etmesi sözü alçaltmaz. Tıpkı dışkı üzerine düşen ışıkla, suya düşen ışığın birbirinden hiç bir farkı olmadığı gibi. Tanrı "kul özü" alamaz. Çünki kul yaratıktır. Tanrı kendi, kendini "yaratık" yerine koyamaz. Yüceliği buna engeldir. Üstelik iki doğa asla birbiriyle karışmıyorsa, "kul özü" nasıl alınmıştır ? Ben Tanrı'nın "insan olduğu" düşüncesini kabul edemem. Sadece insan bedeninde tecelli ettiğini anlayabilirim.
    Eğer sorun sadece Pavlus'un mektuplarından kaynaklanmış olsaydı, pek dert etmezdim. Ama; Yuhanna: 1/14'te şu âyet var.
    "Söz, insan olup aramızda yaşadı...."
    Bu gerçekten çok zor, aşılması imkânsız bir söz. Herşeyin söz aracılığıyla yaratılmasında bir imanlı için pek anlaşılamayacak bir şey yok. Ama; Tanrıdan olan söz'ün kendisini insan yapması, yüceliğinden vazgeçmesi demektir. Tanrısal yücelik mutlaktır, değiştirilemez. Bunu kendisi dahi yapamaz. Nasıl ki Âdem'e hitâben verdiği "Ölürsün" emri - kaldı ki bu bir hükümdür - değiştirilememiş ve bu sebeple insanın kurutuluşu için kefâret bizzat ödenmişse, yücelik bundan daha az önemli bir husus mudur ? Ben bu âyetin 'Mecaz' olduğunu düşünmek istiyorum. Tanrı sözünün insanda tecelli ettiğini vurgulama amacıyla yapılmış bir mecaz.
    Tanrı bazı şeyleri yap(a)maz. Bunun nedeni kendisinden kaynaklanan yüceliği, eksiksiz mükemmelliği ve bildiğimiz/bilemediğimiz tüm sıfatlarının mutlaklığıdır.
    Mot a mot uygun düşmese de, şöyle bir misâl vermek isterim. Bir polis müdürünün, hırsızlık şebekesini çökertmek için tebdil-i kıyafetle bu çeteye sızdığını varsayalım. Çete elemeanlarrına "suç üstü" yapmak ve onları etkisiz hale getirmek için girilen bu "tebdil-i kıyafet" hiç bir zaman o polsi alçaltmaz. Hattâ; amaca ulaştığında, polis hırsızları yakalamak için kendini alçalttı" denmez. Yaptığı şey takdirle karşılanır. Kaldı ki Söz bir günahkâra değil, kusursuz günahsız MESİH'te tecelli etmiştir. Ayrıca Tanrı'nın insanda teceli etmesiyle ululuğunu bir tarafa bıraktığını ya da alçalttığını düşünmek, "Tanrı insanı kendi suretinde yarattı..." (yaratılış: 1/27) ayetine de uymaz. Gerçi insan Tanrı suretinde yaratılmakla Tanrı olmaz ama; Tanrı'nın böyle bir varlığa tecelisi de Tanrı'yı alçaltmaz.
    MESİH'e iman edenler; yapılan işi bir "alçaltma" olarak görmekten çok, gerçekleştirilen eşsiz plânı ve o eşsiz fedâkârlığı anlamaya yoğunlaşmalıdır.
    Pavlus'un mektuplarının tümünü okuyamadım. Beni cezbeden, çeken bir tarafı yok. Gariptir; okudukça sıkılıyorum. MESİH'in eşsiz söz ve benzetmelerindeki derinlik, Pavlusta yok. Üstelik, bâzı mektuplardaki mantıksal hatâları gördükçe, Pavlusun elçiliği husûsu bende şüpheler uyandırıyor. İlk iletimde yazdığım gibi ya bu mektupların bir kısmı Pavlus'a âit değil; ya da, Pavlus gerçekten elçi değil.
    Misâl I. Korintliler 13. bölümde yer alan 2. satır benim için anlaşılması epey zor anlamlar içeriyor.
    " Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam, dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim."
    Pavlus, Şam'a MESİH imanlılarına eziyet etmeye/tutuklamaya gitmiyor muydu ? İçinde "sevgi" olduğu için mi seçildi ? İstefanos taşlanırken, kendisi dua mı ediyordu ? Eğer öve öve bitiremediği "sevgi" si, kendisine elçilk göreviyle birlikte verildi ise, sanırım büyük bir "piyango" isâbet etmiş. Peygamberlik benim harcım değil ama, o sevgi piyangosundan ben de isterim doğrusu...
    Ayrıca; İnsanın içinde sevgi ve samimiyet olmadan "Dağları yerinden oynatacak iman"a nasıl sâhip olabilir. Bu satırlardan anlaşılıyor ki; Pavlus, imanın ne olduğundan da bihaber görünüyor.
    sn Fırat;
    Falan mezhebin, feşmekân kilise'nin beni onaylamaması hiç umurumda değil. Tanrı kalbimi biliyor. Günahlara gark olmuş bir hayat yaşamış ve yaşıyor olmama rağmen, en azından düşünce düzeyinde ve samimi, olarak gerçeğin peşindeyim.
    "Ne mutlu doğruluğa acıkıp susayanlara! Çünkü onlar doyurulacaklar. " Matta: 5/6
    Ben Pavlus'a değil MESİH'e iman ettim.
    Zaman zaman dua etmekteyim Tanrıya.
    Pavlus'un bu yazdıklarını anlayamadığım için.
    Diyorum ki; "Tanrım. Bu mektuplarda yazanlar senin esinleme ile bildirdiklerin ise, Yashua MESİH'in adıyla sana yalvarıyorum; benim de anlamamı sağla. Değise, başkalarının beni nasıl gördüğü hiç umurumda değil. Yolumun ışığı sensin. Amin"
    Saygıyla.
    İmza

Guzel sozleriniz icin tesekkur ederim sevgili Arif…

  • Ozan Gnosis
    Ozan Gnosis
    dunyadinleri.com/amethystium
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Ankara
    Meslek : Bilişim
    Giriş : 963
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : Belirtmiyor
  • Yazan : Ozan Gnosis Tarih : Beğeniler : 0

    Guzel sozleriniz icin tesekkur ederim sevgili Arif, ben de sizin yazilarinizi okurken zevk aliyorum zaten su anda hala cok kisi yok forumda, biz bize tartisiyoruz, sohbet ediyoruz.

    Ben bu konuda soyle bir mantik orgusu kurarim:

    1) Tanri`dan baska hicbir sey ya da hickimse mukemmel degildir.

    2) Tanri madem plani dogrultusunda, gecmiste ve gelecekteki butun herkese kefaret olacak bir kurban gondermek istiyor, bu kurbanin sonsuz degerde olmasi gerekir yani mukemmel olmasi gerekir. Aksi takdirde yani kurban mukemmelden biraz daha az ise, kefaret limitli kalir.

    3) Insan olan hicbir sey mukemmel olamaz

    4) Ote yandan Tanri`nin gonderecegi kurbanin, insanlarin gunahlarina “kurban” olabilmesi icin, beden sahibi olan bir insan olmasi zorunludur.

    5) Bu nedenle Isa mukemmel olmalidir yani Tanri olmalidir ama ayni zamanda kurban olmalidir yani insan olmalidir.

    Yani bence bu maddeler ve mantik dogrultusunda, Isa`nin hem Tanri hem de insan olmasi bir zorunluluktur. Incil`in sundugu mantik cercevesinde, bence Tanri`nin insan olmasi bir zorunluluk gibi gorunuyor, Tanri`nin insan olmasindan kasit da Tanri`nin sozunun bedene yuklenmesidir. Fakat Tanri nasil olur da insan bedenine yuklenir? Kul ozu de almadan boyle bir seyin olmasi mantik cercevesinde mumkun mudur? Bence degildir. Tanri insan olacaksa, kul ozu de almadan insan gibi davranmasi, dua etmesi, insanlarla iletisim kurmasi, tuvalete gitmesi yemek yemesi icmesi…vs imkansizdir. Yani Isa`nin icinde birbirine karismayan 2 benlik bulunmasi da zorunluluktandir.

    “Tanri`nin kendisini alcaltmasi” ifadesi, Soz`un “kul ozu” de almak zorunda kalarak kurban olmasini anlatiyor yani onun kendisini alcaltmasi icinde merhameti, sonsuz lutufu, sevgiyi barindiriyor, bir bakima kendisini alcaltmasaydi kurtulus diye bir sey mumkun degildi. Tanri`nin yuceligi buna engeldir de diyebiliriz tabi ancak bence Tanri`nin bu anlamda yuceliginden bir dereceye kadar vazgecmek durumunda kalmasi, onun dogasina aykiri degildir oyle olsaydi yukarda saydigim nedenlerden dolayi kurtulus da mumkun olmazdi.

    Ben soyle dusunuyorum, hristiyanlarin kefaret teolojisinin en azindan kendi icinde mantikli olmasi icin, yukardakiler sarttir yani Tanri sozunun kul ozu de alarak insan bedenine yuklenmesi sarttir. Aksi takdirde kefaret mumkun degildir.

    “Tanri kendini insan suretinde yaratti” sozunun gercek anlami da tartismalidir. Ben bunun, yukardaki “alcalma” sozleriyle celistigini dusunmuyorum baska bir mana var burada. Belki insanlarda olan birtakim becerilerin “ruh”ile ilgisi vardir ve hayvanlardan ayiriyordu bu beceriler insanlari. Bu nedenle “insan suretinde” denmistir. Ama bana gore boyle denmesinin asil nedeni, insan bicimli dusunulen Tanri`dir Tevrat`ta Tanri`nin “ayak izlerinden” falan bahsedilir, bundan baska kanitlar da vardir, Tanri insan bicimli dusunulmustur bu nedenle de ‘Tanri insani kendi suretinde yaratti” denmistir. Tabi bu goruse hristiyanlar katilmaz orasi ayri.

    İmza

    http://mistikfelsefe.blogspot.com.tr/ Işığın ancak üzerinde yansıyacak bir şey olduğunda aydınlatma niteliğine sahip olması gibi,sonsuz gizem ışığı Tanrı da sonsuz evren şeklinde tezahür ederek sonsuz sayıda canlı bilincinin üzerinde yansıyıp aydınlanan ışık oldu.

sn. fırat; MESİH'te var olan iki doğaya itirazım y…

  • Ârif Cemil
    Ârif Cemil
    dunyadinleri.com/murat83871
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Manisa
    Meslek : Serbest
    Giriş : 2174
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : İnançlıyım
  • Yazan : Ârif Cemil Tarih : Beğeniler : 0

    sn. fırat;

    MESİH'te var olan iki doğaya itirazım yok. Aksi takdirde, o mûcizeler ve şimdiye kadar hiç bir dinde görülmemiş muhteşem öğretiler asla olamazdı. MESİH'te olan Tanrısal doğa bunların gerçekleşmesini sağlamıştır. Benim itirazım Tanrı'nın insanda tecelli etmesine değil; "Kul özü aldı/insan oldu" yaklaşımınadır.

    Bunun gerekçelerini de önceki mesajlarımda arz etmeye çalıştım. Sanrım bu hususta farklı düşünüyoruz.

    Saygıyla.

    İmza

Sn Arif ben de diyorum ki Tanri`nin insan bedenind…

  • Ozan Gnosis
    Ozan Gnosis
    dunyadinleri.com/amethystium
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Ankara
    Meslek : Bilişim
    Giriş : 963
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : Belirtmiyor
  • Yazan : Ozan Gnosis Tarih : Beğeniler : 0

    Sn Arif ben de diyorum ki Tanri`nin insan bedeninde tecelli edebilmesi icin kul ozu almasi sart degil mi? Yani Isa`nin 2 dogaya sahip olmasi demek "insan olmasi" ifadesini kapsamiyor mu?

    Eger kapsamiyorsa:

    Tanri insan olacaksa (insan bedeninde tecelli edecekse), kul ozu de almadan insan gibi davranmasi, dua etmesi, insanlarla iletisim kurmasi, tuvalete gitmesi yemek yemesi icmesi aci cekebilmesi... vs imaknsiz degil m? Yani Isa`nin icinde birbirine karismayan 2 benlik bulunmasi da zorunluluktandir bence.

    Tanri eger kul ozu de almayacaksa, insan bedeninde nasil tecelli edebilir?

    Boyle bir sey olsaydi yani olay sadece Tanri`nin insan bedeninde tecelli etmesi/onu kukla gibi kullanmasi olsaydi 1) Incil`de Isa "babasina" dua etmezdi. 2) Isa`nin hem ruhsal hem de bedensel olarak aci cekmesi, hayal kirikligina ugramasi, insanlar tarafindan asagilanmasi imkansiz olurdu. Bilindigi gibi Mesih`in kefareti dahilinde hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak (asagilanmak) aci cekmesi "gerekiyordu"

    Olay, Tanri`nin sadece insan bedeninde tecelli etmesiyse o kadar aciyi (ruhsal olarak) cekmesi gereken/ceken kimdir? Koskoca Tanri`nin insanlar yuzune tukurdu diye, terkedildi diye, kirbac yedi diye "aci cekmesi" mumkun mudur?

    Hinduizmdeki avatara olayina hic girmiyorum cunku ben onu bambaska bir sekilde yorumluyorum.

    Benim bu konudaki son goruslerim bunlardir ama sasirmadigimi soyleyemem, en azindan sorgulayan acik goruslu bir mesih inanlisi oldugunuzu anladim sn Arif.

    İmza

    http://mistikfelsefe.blogspot.com.tr/ Işığın ancak üzerinde yansıyacak bir şey olduğunda aydınlatma niteliğine sahip olması gibi,sonsuz gizem ışığı Tanrı da sonsuz evren şeklinde tezahür ederek sonsuz sayıda canlı bilincinin üzerinde yansıyıp aydınlanan ışık oldu.

Benim bu konudaki son goruslerim bunlardir ama sas…

  • Ârif Cemil
    Ârif Cemil
    dunyadinleri.com/murat83871
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Manisa
    Meslek : Serbest
    Giriş : 2174
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : İnançlıyım
  • Yazan : Ârif Cemil Tarih : Beğeniler : 0

    "Benim bu konudaki son goruslerim bunlardir ama sasirmadigimi soyleyemem, en azindan sorgulayan acik goruslu bir mesih inanlisi oldugunuzu anladim sn Arif. " Alıntı/Fırat Gnosis

    sn. Fırat;

    Tanrı'nın "Kul özü" alabileceğini/aldığını kabul edersek, çarmıh üzerinde ölenin de Tanrı olduğunu kabul etmememiz için hiç bir sebep kalmayacaktır.

    "Bedeni öldüren, ama canı öldüremeyenlerden korkmayın. Canı da bedeni de cehennemde mahvedebilen Tanrı'dan korkun. Matta: 10/58

    Bu âyet göstermektedir ki; dünyada ölüm ancak bedene etki edebilmektedir. Can ölmüyorsa; Tanrı nasıl ölebilir ?

    Tanrısal nitelikler mutlaktır.
    Tanrı alçal(a)maz.
    Tanrı öl(e)mez.

    İslâmı bana "Senin inanacağın en son/en mükemmel din" diye anlatmışlardı. Başlangıçta, ben de çevremde bulunan insanların tümünün - en azından görüntü böyle idi - "müslüman" olduğunu kabul ederek, bunların hepsinin birden yanılamayacağını düşünüp, kendimce bir araştırma yapma gereği duymamıştım. Daha sonra; bir müslüman olarak olmam gereken durum ile, olduğum hâl arasında uçurum bulunduğunu fark ettim. Bu tümüyle ameli riyâ idi. Kendimi bu durumdan kurtarmak için, İslâmi bilgilerimi artırmaya niyet edip bol bol okumaya başladım. Okudukça bilgim artarken, durumumda herhangi bir değişim olmuyordu. Kendi başıma nefsimle başa çıkamayacağıma karar verip, bir tarikate intisab ettim. Böylece, sadece şeriat'i değil, tasavvuf'u da incelemiş oldum.

    Sözün özü; İslamı daha çok öğrenip daha iyi yaşayayım derken; öğrendiklerim, irtidat etmeme sebep olmuştu. MESİH inancını da, çevremin etkisiyle ya da kiliselerde eğitim görerek edinmiş değilim. Hâlen öğrenme aşamasındayım. Benim inancım kilise öğretilerine uymayabilir. Sizi hayrete düşürebilir ya da güldürebilir. Ama ben başkalarını değil, kendimi iknâ etme durumundayım. Hiç bir dayatma ve dogmaya boyun eğemem. Çünkü boyun eğişte, samimiyet ve dürüstlük yoktur. Ben, bana ebedi hayat ve Cennet vaad eden MESİH'e değil; anladığım, sevdiğim, iman ettiğim MESİH'e bağlanmaya çabalıyorum. MESİH'i gerektiği kadarıyla tanıyabilmek; Cennet'ten de, ebedi hayattan da, daha değerli benim için.

    Saygıyla.

    İmza