Alıntılar için İsim zikretmeyeceğim bu kez.. Çünkü Düşüncenin sahibi yoktur...
Düşünceden ibaretiz ,
Rüzgar estiğinde ve kovuklara girdiğinde çıkan uğultunun&sesin sahibi kovuklar değildir.
Bizler düşüncenin filizlenip yaşam bulduğu topraklarız ,ya da saksılarız... Yaşayan ve hayat bulan tek şey düşüncedir. Bizler düşüncenin kovuklarıyız... Hayat bulan benler değil düşününce.
Düşünce vardı ,insanla başlamadı...İnsanla mekan buldu.
Bir nefes çektiğinde ciğerlerine , Tadını alabiliyorsan Hayatın Varsın. Verdiğinde nefsi sahibine Artık Hayatsın.(Arayış)
Yazılarınız felsefi açıdan çok güzel. Edebi. Ama yaşama müdahaleci değil. Haddimi aştıysam affedin.
ben affedemem sen kendini affedemiyorsan
hayat ne dir ki ?
Bir nefes çektiğinde ciğerlerine , Tadını alabiliyorsan Hayatın Varsın. Verdiğinde nefsi sahibine Artık Hayatsın.(Arayış)