Hayır, ölüm zamanımız önceden belirlenmemiştir. Kutsal Kitap kader inancını desteklemediği gibi ölümün genelde “beklenmedik olaylar” nedeniyle gerçekleştiğini söyler (Vaiz 9:11).
Kutsal Kitap “ölümün vakti” olduğunu söylemez mi?
Evet, Vaiz 3:2 “Doğumun vakti, ölümün vakti var; dikmenin vakti, dikileni sökmenin vakti var” der. Fakat bu ayetin bağlamına bakıldığında Kutsal Kitabın aslında burada hayatın bir kısmı olan döngülerden bahsettiği görülür (Vaiz 3:1-8). Tanrı bir çiftçiyi ekinini belli bir anda dikmeye zorlamadığı gibi bizim de öleceğimiz zamanı belirlemez. Bunun yerine bu ayetlerde dikkat çekilmek istenen nokta, sıradan meselelerle Yaratıcımızı ihmal edecek kadar meşgul olmamamız gerektiğidir (Vaiz 3:11; 12:1, 13).
Hayat uzatılabilir
Akıllıca kararlar verirsek hayatın belirsizliklerine rağmen daha uzun yaşayabiliriz. Kutsal Kitap “Hikmetlinin öğrettiği kanun yaşam pınarıdır, insanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır” der (Özdeyişler 13:14). Musa peygamber de İsrailoğullarına, Tanrı’nın emirlerine uyarlarsa ‘ömürlerinin uzun olacağını’ söylemişti (Tekrar 6:2). Fakat kötü ya da akılsızca davranışlarda bulunursak ömrümüzü kısaltabiliriz (Vaiz 7:17).
Bununla birlikte ne kadar akıllıca veya dikkatli hareket edersek edelim ölümden kaçamayız (Romalılar 5:12). Fakat bu durum hep böyle sürmeyecek, çünkü Kutsal Kitap ‘ölümün olmayacağı’ bir zamanın geleceğini söyler (Vahiy 21:4).
Ölünce Bize Ne Oluyor?
Kutsal Kitabın cevabı
Kutsal Kitap “Yaşayanlar öleceklerinin farkındadır; ölüler ise hiçbir şeyin farkında değildir” der (Vaiz 9:5; Mezmur 146:4). Bu nedenle öldüğümüzde varlığımız sona erer. Ölüler düşünemez, bir şey yapamaz ya da hissedemez.
“Yine toprağa döneceksin”
Yaratıcımız ilk insan Âdem’le konuşurken öldüğümüzde bize ne olacağını açıklamıştı. Âdem itaatsizlik ettiğinden Tanrı ona “Topraksın, yine toprağa döneceksin” demişti (Başlangıç 3:19). Tanrı “yerin toprağından” Âdem’i yaratmadan önce, Âdem yoktu (Başlangıç 2:7). Âdem öldüğünde de yine toprağa döndü ve varlığı sona erdi.
Günümüzde ölenler için de aynı şey geçerlidir. Kutsal Kitap hem insanlar hem de hayvanlar hakkında şöyle der: “Hepsi topraktan geldi ve toprağa dönüyor” (Vaiz 3:19, 20).
Ölüm her şeyin sonu değildir
Kutsal Kitap ölümü sık sık uykuya benzetir (Mezmur 13:3; Yuhanna 11:11-14; Elçiler 7:60). Derin uykuya dalan biri etrafında olup bitenin farkında değildir. Benzer şekilde ölüler de hiçbir şeyin farkında değildir. Ancak Kutsal Kitap, Tanrı’nın ölüleri sanki uykudan uyandırıyormuş gibi uyandıracağını ve onlara hayat vereceğini söyler (Eyüp 14:13-15). Evet, Yaratıcımızın dirilteceği kişiler için ölüm her şeyin sonu değildir.