Karmatilik Mezhebi

Karmatilik Mezhebi
Yazan : @Dünya Dinleri Tarih : Kategori : Şiilik veya Şiâ Mezhepleri Yorumlar : 0 Okunma : 8115 Beğen : 0
Karmatilik, (Arapça: قرماطة Qaramith) Şiiliğin İsmailiyye mezhebinin Fatımiler'in imamlığını kabul etmeyen ve "Yediciler" olarak da bilinen koluna ait olan köktendinci (ghulat) bir mezhep. 890'de Kufe'de İsmaililiğin El-Savad (bugünkü Güney Irak) bölgesi temsilcisi "Hamdan Karmat" daha sonra adı "Karmatilik" olacak olan ilk örgütlenmeyi oluşturmuştur.
Adını Kufe’li Hamdan Karmat'tan alan, Bahreyn'nin başkenti Hajr ile Doğu Arabistan'ın Lahsa kentlerinin 899 yılında fethini gerçekleştiren ve aslen İran Buşehr Eyaleti Ganaveh şehristanından olan Ebu-Saʿid Hasan bin Behram Cennabi [1][2] tarafından İsmaili öğretileriyle birlikte Zerdüştçülük ve İran milliyetçiliğinini harmanlayarak önceleri Ubeydullah Mehdi Billah’ın Fatimiler Devleti’ne karşı bir tepki olarak kurulan, daha sonra ise 930'da Cennabi'nin oğlu Ebu Tahir Süleyman el-Cennabi’in devlet başkanlığı döneminde Mekke'yi yağmaladıktan sonra Hacerü'l-Esved’i çalan[3][4]ve ardından da bir yıl geçtikten sonra 931'de Ebu’l-Fadl el-İsfahani[5][6][7][8][8][9] adlı genç bir mahkumu Mehdi ilan ederek[10] kurdukları Ütopya Cumhuriyetin başına seksen gün süresince geçirerek yüzyıl boyunca devam edecek olan bir terörizm döneminin kıvılcımını ateşleyenlerin ortaya çıkarmış oldukları hareket.
Tarihçesi
899'da Ubeydullah'ın kendisini imam - halife ilan ederek Fatımiler hanedanlığını kurduğunda İsmailililer'in çoğunluğu tarafından kabul edilmiştir. Fakat, "Hamdan Karmat" ve taraftarları bunu kabul etmeyerek isyan etmiştir.
Karmatilik, 10. yüzyılın başlarına kadar el-Savad ve Suriye'ye yayılmış ve 903'de Şam'ı kuşatmıştır. Ancak 907'de Abbasiler tarafından bastırılmıştır.
Bahreyn'de ise "Mümini’yye" kentini inşa etmişler, haccın batıl bir itikat olduğunu ileri sürerek 930 yılında Mekke'ye saldırmışlar, 20,000 hacıyı katlederek cesetlerini zemzem kuyusuna doldurmuşlar, Kabe'den Hacerü'l-Esved'i çalarak geri dönmüşler ve 11. yüzyıla kadar bağımsızlıklarını kormuşlardır.
İslam Peygamberi Muhammed Mustafa Peygamber
1. İmam Ali el-Murteza (Birinci Ali) 1. İmam
2. İmam Hasan el-Mucteba (İkinci Ali) 2. İmam
3. İmam Hüseyin bin Ali (Üçüncü Ali) 3. İmam
4. İmam Ali Zeyn el-ab’ı-Din (Dördüncü Ali) 4. İmam
5. İmam Muhammed el-Bakır (Beşinci Ali) 5. İmam
6. İmam Ca'fer-i Sadık (Altıncı Ali) 6. İmam
7. İmam İsmail bin Ca'fer el-Mubarek (Yedinci Ali) 7. İmam
İmamların numaralandırılması (İsnaaşeriyye) ile aynıdır, fakat İmamet son imam olarak kabul edilen 7. İmam İsmail bin Ca'fer el-Mubarek (Yedinci Ali) ile nihayete erdirilmektedir.
Kaynakça
1^ Encyclopedia Islamica (Farsça)
2^ ABŪ SAʿĪD JANNaBĪ, Encyclopedia Iranica
3^ The Qarmatians in Bahrain (Bahreyn’deki Karmatiler), Ismaili Net
4^ Mecca's History (Encyclopædia Britannica’dan)
5^ Magnus Thorkell, Imagining the End: Visions of Apocalypse By Abbas Amanat, Sayfa 123
6^ Delia Cortese ve Simonetta Calderini, Women and the Fatimids in the World of Islam, Sayfa 26.
7^ Paul Ernest Walke, Early Philosophical Shiism: The Ismaili Neoplatonism of Abū Yaʻqūb Al-Sijistanī, Sayfa 161.
8^ a b Yuri Stoyanov, The Other God: Dualist Religions from Antiquity to the Cathar Heresy.
9^ Gustave Edmund Von Grunebaum, Classical Islam: A History, Sayfa 600-1258 ve Sayfa 113.
10^ Heinz Halm, 1996, The Empire of the Mahdi: The Rise of the Fatimids, Brill, sayfa 257.
11^ Al-Jubūrī, I M N, "History of Islamic Philosophy", Authors Online Ltd, sayfa 172, 2004.


Yazar Hakkında

  • @Dünya Dinleri

    @Dünya Dinleri

    Bırakın Fikirleriniz Özgür Kalsın ! https://www.alternatifforum.org

    Dunyadinleri.Com Yöneticisi

Dünya Dinleri